ตัววิ่ง
วันจันทร์ที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556
วันอังคารที่ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2556
แม่คือ... คนแรกทีเห็นเรา
แม่คือ... คนแรกที่พูดกับเรา
แม่คือ... คนแรกที่เจ็บเพื่อเรา
แม่คือ... คนแรกที่กอดเรา
แม่คือ... คนแรกที่เลี้ยงเรา
แม่คือ... คนแรกที่รักเรา
แม่คือ... คนสุดท้ายที่จะทำให้เราเสียใจ
แม่คือ... คนสุดท้ายที่จะทอดทิ้งเรา(หรือไม่คิดจะไม่ทิ้งเราเลย)
แม่คือ... คนสุดท้ายที่จะเกลียดเรา(หรือไม่คิดที่จะเกลียดเราเลย)
แม่คือ... คนสุดท้ายที่จะไม่ห่วงเรา
แม่คือ... คนสุดท้ายที่จะไม่รักเรา
แม่คือ... ผู้อำนวยการสร้างภาพยนตร์ ผู้ให้กำเนิดเราโดยร่วมมือกับพ่อผู้กำกับการแสดง
แม่คือ... นักรักบริสุทธิ์ ผู้เป็นต้นแบบแห่งความรักที่ไม่มีเงื่อนไข
แม่คือ... ครูคนแรก ที่สอนเราถึงวิธีการดำเนินชีวิตในโลกนี้ ผู้สอนเราให้รู้จักจำแนกแยกแยะระหว่าง "ความดี" กับ "ความเลว“, "ความเหมาะสม" กับ "ความไม่เหมาะสม“, "ประโยชน์" กับ "โทษ" ของสิ่งต่างๆ
แม่คือ... นายกรัฐมนตรี ผู้ตระเตรียมความจำเป็นขั้นพื้นฐานแก่ประชาชน
แม่คือ... เกษตรกร ที่ลงแรงหว่านเมล็ดพันธุ์ เฝ้าพรวนดินรดน้ำและอดทนรอคอยการเกิดผลที่งอกงาม เป็นผู้ที่ดูแล เลี้ยงดู ฟูมฟัก นับตั้งแต่เราลืมตาดูโลกจนเติบโตขึ้นและพึ่งพาตนเองได้
แม่คือ... จิตรกร ผู้แต่งแต้มสีสันชีวิตอนาคตของเรา
แม่คือ... นักสร้างแรงบันดาลใจ ผู้ทำให้ความฝันใฝ่ของเราเป็นความจริง
แม่คือ... นักประชาสัมพันธ์ ที่ชอบเชิดชูความสามารถของเราทำให้เรากล้าแสดงออกและพัฒนาศักยภาพที่ซ่อนอยู่อย่างเต็มที่
แม่คือ... ทหาร ผู้ทำหน้าที่ปกป้องภยันตรายให้เรา ตั้งแต่เราอยู่ในครรภ์ช่วยตัวเองไม่ได้จนกระทั่ง เติบใหญ่สมบูรณ์และแข็งแรง
แม่คือ... นางพยาบาล ที่คอยเฝ้าไข้ ดูแลรักษา ยามเราเจ็บไข้ได้ป่วย
แม่คือ... นักบุญ ที่พร้อมเสียสละความสุขส่วนตัว โดยไม่คำนึงว่าตนต้องเสียประโยชน์เพียงใด
แม่คือ... ผู้ใช้แรงงาน ที่ทำงานหนักที่สุด ตั้งแต่เช้าจรดค่ำตั้งแต่วันจันทร์ถึงวันอาทิตย์ ไม่มีวันหยุด
แม่คือ... นักรบ ผู้ไม่เคยย่อท้อต่ออุปสรรค แต่ฝ่าฟันที่จะทำทุกสิ่งเพื่อชัยชนะในชีวิตของเรา
แม่คือ... ผู้จัดการ ผู้แบ่งงานให้เราทำ ทำให้เรารู้จักคำว่า หน้าที่ และความรับผิดชอบ
แม่คือ... ผู้พิพากษา ผู้ตัดสินคดีเวลาเราทะเลาะกับพี่น้อง
แม่คือ... ที่ปรึกษาส่วนตัว ผู้ให้คำปรึกษาในเรื่องที่สำคัญ ทั้งทางกายภาพและจิตใจ ไม่ว่าจะเป็นปัญหาที่เกิดขึ้นตามวัยของเรา การเลือกคบเพื่อน การเลือกคู่ครอง การประกอบอาชีพ
แม่คือ... เพื่อน ผู้ให้กำลังใจ ให้ความรัก ความอบอุ่น ให้คำปรึกษา ให้ความช่วยเหลือในเรื่องต่างๆ
แม่คือ... มัคคุเทศก์ ผู้นำเราท่องเที่ยวเรียนรู้ในโลกกว้าง
แม่คือ... นักปรัชญา ผู้สอนให้เรารู้จัก "คุณค่าของชีวิต“
แม่คือ... กระจกเงา ผู้ที่ทำให้คำกล่าวที่ว่า "ลูกไม้ย่อมหล่นไม่ไกลต้น" เป็นจริง แม่มีอิทธิพล ในการกำหนดท่าที ความคิด บุคลิก ลักษณะของเรา ทำให้เรามีเอกลักษณ์ต่างจากคนอื่น
แม่คือ... ตู้ A.T.M. เคลื่อนที่กดเบิกเงินอย่างเดียว ไม่เคยฝาก
แม่คือ... นักร้องประจำบ้านร้องเพลงกล่อมเราตั้งแต่เด็ก
แม่คือ... นาฬิกาปลุกอย่างดี ปลุกเราทุกเช้าให้ไปโรงเรียน
แม่คือ... บอดี้การ์ดใจเกินร้อย ใครว่าลูก แม่ก้อพร้อมจะลุย
แม่คือ... ผู้จัดการส่วนตัว ตั้งแต่ตื่นเช้ายันเข้านอน
แม่คือ... ตู้ยาสามัญประจำบ้านรักษาได้ทั้งแผลเล็กและแผลใหญ่
แม่คือ... ผู้พิพากษาคอยตัดสินคดีในบ้าน
แม่คือ... กุ๊กภัตตาคารชั้นหนึ่ง อิ่มอร่อยโดยไม่ต้องจ่ายสตางค์
แม่คือ... วิทยุที่ไม่ต้องเปิดเสียง ก็สามารถดังได้ทั้งวัน
แม่คือ... ... ...เราอาจจะให้นิยามของคำว่า "แม่" ได้อีกนับสิบนับร้อยนิยามในการกล่าวถึงคุณอนันต์ของท่านในชีวิตเรา แม้ว่าบทบาทของแม่ในปัจจุบันอาจดูเหมือนลดน้อยลงและถูกทดแทนด้วยสิ่งอื่นๆ แม่อาจจะให้เวลากับลูกน้อยลง ลูกอาจจะอยู่ในสภาพแวดล้อมที่อยู่กับคนอื่นมากกว่าอยู่กับแม่ โรงเรียนอาจทำหน้าที่ในการสอนลูกแทนแม่ ฯลฯ แต่ไม่ว่าบทบาทของแม่จะถูกทดแทนด้วยสิ่งใด ความเป็นแม่ก็มิอาจถูกลดคุณค่าลง เพราะสิ่งแปลกปลอมอื่นใด ก็ไม่สามารถสวมทับ "นิยามแห่งความเป็นแม่" ได้อย่างแนบแน่นเท่ากับความเป็นแม่ตามลักษณะธรรมชาติ
วันศุกร์ที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2556
เทคโนโลยีในชีวิตประจำวัน
คอมพิวเตอร์ (อังกฤษ: computer) หรือในภาษาไทยว่า คณิตกรณ์[2][3] เป็นเครื่องจักรแบบสั่งการได้ที่ออกแบบมาเพื่อดำเนินการกับลำดับตัวดำเนินการทางตรรกศาสตร์หรือคณิตศาสตร์ โดยอนุกรมนี้อาจเปลี่ยนแปลงได้เมื่อพร้อม ส่งผลให้คอมพิวเตอร์สามารถแก้ปัญหาได้มากมาย
คอมพิวเตอร์อิเล็กทรอนิกส์เครื่องแรกถูกพัฒนาขึ้นในช่วงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 20 (ค.ศ. 1940 – ค.ศ. 1945) แรกเริ่มนั้น คอมพิวเตอร์มีขนาดเท่ากับห้องขนาดใหญ่ ซึ่งใช้พลังงานมากเท่ากับเครื่องคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคล (พีซี) สมัยใหม่หลายร้อยเครื่องรวมกัน[4]
คอมพิวเตอร์ในสมัยใหม่นี้ผลิตขึ้นโดยใช้วงจรรวม หรือวงจรไอซี (Integrated circuit)โดยมีความจุมากกว่าสมัยก่อนล้านถึงพันล้านเท่า และขนาดของตัวเครื่องใช้พื้นที่เพียงเศษส่วนเล็กน้อยเท่านั้น คอมพิวเตอร์อย่างง่ายมีขนาดเล็กพอที่จะถูกบรรจุไว้ในอุปกรณ์โทรศัพท์มือถือ และคอมพิวเตอร์มือถือนี้ใช้พลังงานจากแบตเตอรี่ขนาดเล็ก และหากจะมีคนพูดถึงคำว่า "คอมพิวเตอร์" มักจะหมายถึงคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคลซึ่งถือเป็นสัญลักษณ์ของยุคสารสนเทศ อย่างไรก็ดี ยังมีคอมพิวเตอร์ชนิดฝังอีกมากมายที่พบได้ตั้งแต่ในเครื่องเล่นเอ็มพีสามจนถึงเครื่องบินขับไล่ และของเล่นชนิดต่างๆ จนถึงหุ่นยนต์อุตสาหกรรม
คอมพิวเตอร์อิเล็กทรอนิกส์เครื่องแรกถูกพัฒนาขึ้นในช่วงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 20 (ค.ศ. 1940 – ค.ศ. 1945) แรกเริ่มนั้น คอมพิวเตอร์มีขนาดเท่ากับห้องขนาดใหญ่ ซึ่งใช้พลังงานมากเท่ากับเครื่องคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคล (พีซี) สมัยใหม่หลายร้อยเครื่องรวมกัน[4]
คอมพิวเตอร์ในสมัยใหม่นี้ผลิตขึ้นโดยใช้วงจรรวม หรือวงจรไอซี (Integrated circuit)โดยมีความจุมากกว่าสมัยก่อนล้านถึงพันล้านเท่า และขนาดของตัวเครื่องใช้พื้นที่เพียงเศษส่วนเล็กน้อยเท่านั้น คอมพิวเตอร์อย่างง่ายมีขนาดเล็กพอที่จะถูกบรรจุไว้ในอุปกรณ์โทรศัพท์มือถือ และคอมพิวเตอร์มือถือนี้ใช้พลังงานจากแบตเตอรี่ขนาดเล็ก และหากจะมีคนพูดถึงคำว่า "คอมพิวเตอร์" มักจะหมายถึงคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคลซึ่งถือเป็นสัญลักษณ์ของยุคสารสนเทศ อย่างไรก็ดี ยังมีคอมพิวเตอร์ชนิดฝังอีกมากมายที่พบได้ตั้งแต่ในเครื่องเล่นเอ็มพีสามจนถึงเครื่องบินขับไล่ และของเล่นชนิดต่างๆ จนถึงหุ่นยนต์อุตสาหกรรม
วันพุธที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2556
ประวัติ
จุฑามาศ โง้วสกุล
เกิดวันที่ 27 มิถุนายน 2543
มีครอบครัวทั้งหมด 5 คน
ข้าพเจ้าเป็นลูกคนที่ 1 มีน้องผู้ชาย 1 คน
มีน้องสาว 1 คน
ชอบสี ฟ้า อาหารที่ชอบ หมูกระทะ
เพื่อนที่สนิท ภัทรียา ปวีณา กมลชนก
วิชาที่ชอบ วิชาภูมิศาสตร์ คุณครูที่ชอบ ทุกท่าน
คติพจน์ ทำวันนี้ เพื่อวันนั้น
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)